ایجاد حد و مرز در اجبارکردن کودکان به یک امر
امام علی (ع) : هر کس تو را به کاری که توان نداری تکلیف کند ، اجازه نافرمانی خود را به تو داده است.(غررالحکم /۲۹۹)
کودکان زمانی که احساس کنن که کنترل از آنها گرفته شده روش جالبی برای بازیابی آن دارن که این طبیعت انسانه، زمانی که انسان احساس از دستدادن کنترل رو داشته باشه ذهن ناخودآگاه فهرستی از استراتژیها رو برای بازیابی آن طرح میکنه. این فهرست شامل موارد زیر میشه.
۱ـ من هنگامی که آنها کاری رو به من گفتن که انجام بدم چیزی یا وسیلهای رو میشکنم.
۲ـ من دقیقاً عکس آنچه که آنها به من گفتن رو انجام میدم و عمل میکنم.
۳ـ یا آنقدر غرغر و اذیت میکنم که عقبنشینی کنن و درنهایت تسلیم بشن.
۴ـ من آنچه را که آنها درخواست کردن انجام میدم اما به شیوه خودم.
والدین آگاه و عاقل حتی قبل از آنکه کودک بتونه صحبت کنه از این تکنیکها استفاده میکنند و حتی درمورد مسئله کوچکی که به آنها اهمیت نمیدن هم کودک رو در معرض انتخابهای فراوان میگذارن. والدینی که به این شیوه کنترل رو تقسیم میکنن بطور کلی نوجوانان آنها مشارکتیتر و مسؤولیتیتر خواهند شد. و والدینی که بیشتر وقت خود را صرف کنترل تکتک جنبههای زندگی کودک میکنن در آینده دارای غیرمسئولترین و نافرمان ترین بچهها میشن.
برای نظر دادن کلیک کنید