در طلاق عاطفی بیشترین ضربه را بعد از والدین بچه ها در منزل احساس میکنند چون هر روزه شاهد تنش ها و ارتباط سرد و بی وح والدین در خانواده هستند:
فراری بودن از فضای منزل
فرزندان به جهت درگیری های لفظی و بعضا فیزیکی والدین کاملا در فضای منزل دچار اضطراب و استرس شده واحساس نا امنی میکنن. و برای برون رفت از این وضعیت پناه بردن به فضای بیرون از منزل رو ترجیح میدن. و این خود آسیب های جبران ناپذیری رو در پی داره.
روی آوردن به ارتباطات نامشروع
بچه ها برای کسب این آرامشی که در خونه نیست به روابط و دوستی های متعدد و کنترل نشده روی میارن که خود آغازگر آسیب های متعددیه که آسیبهای روحی – روانی شدیدی رو در پی داره.
روی آوردن به مواد مخدّر
همچنین روی آوردن بچه ها به مواد مخدر برای فراموشی هرچه سریعتر تنش به وجود اومده و ارتکاب رفتارهائی که خلاف عرفه،که نتیجه اش از دست رفتن اعتبار وجایگاه اجتماعی خواهد بود.
مبتلا شدن به بیماریهای روحی و روانی
بچه ها به سبب نداشتن هدف در زندگی و از دست رفتن امید نسبت به آینده دچار اضطراب و افسردگی شده و به طور قطع آینده شان به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و حتی اگر ازدواج هم کنند ثمره ازدواج شان منتهی به همین وضعیت والدین خواهد شد.
الگو گیری غلط از رفتار والدین
به طور حتم همه میدانیم که فرزندان ۸۰% شکل گیری تربیت شان با الگو گیری از رفتارهای عملی والدین شکل میگیره واین رفتارها تبدیل به شخصیت شان میشه واین زنجیره غلط امروز در قالب فرزند بودن فرد و در قالب پدر و مادر شدن ادامه دار خواهد بود.